- PELORUS
- PELORUSapud Silium, ubi de Ludis Scipionis, l. 16. v. 355.Tertius aequatâ currebat fronte PeloroCaucasus: ipse asper, nec qui cervicis amaretAdplausae blandos sonitus, clausumque cruentôSpumeus admorsu gauderet mandere ferrum.Ad docilis freni et docilis parere PelorusNon unquam effusum sinuabat devius axem,Sed laevô interior stringebat tramite metam:equus est Circensis, suô tempore celebris, et quidem funalis sinister, in quo praecipuum victoriae momentum erat. Hinc licet utrumque funalem equum in quadriga Iberi agitatoris nominatim commendet Poeta, in certamine tamen obeundo, ubi spes victoriae allubescit, cui incumbendum est, tum Pelorum solum mox alloquitur et animare conatur agitator, ut ex quo potissimum vicotira penderet: v. 426.Attonitus tum spe tantâ, genitore, Pelore,Te Zephyrô eductum, nunc nunc ostendere tempus etc.A Peloro Siciliae promontor. nomen nactus, quemadmodum Caucasus, a monte similiter dictus est. Salmas. ad Solin p. 898.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.